Şeyh Şaban Veli kalabalık arasına çıkmayı sevmezmiş. Daha çok uzlette yaşayan, vaktini ilimle, ibadetle ve öğretmekle geçirirmiş. Halvete girdiği dönemlerde bir dostu ona yemek getirirmiş. Birkaç gün dostu Şeyh Şaban’a yemek getirmeyi unutmuş. Aklına geldiğinde bin bir üzüntüyle Şeyhin yanına koşmuş yemek getirip özür dilemiş. Bu durumdan hiç şikayetçi olmayan Şeyh yemek gelmediği günlerde fare yiyeceklerinin artıklarıyla beslendiğini, onların da hepsini fareler de aç kalmasın diye yemediğini Allah’a hamd ederek anlatmış
