Son dönem din âlimi ve siyaset adamlarından olan Ahmed Mahir Efendi Kastamonu’da doğmuştur. Ailesi Ballıklı Efendizâde lakabıyla tanınmaktaydı. Dedesi Hafız Mehmed Nureddin Efendi, babası Kastamonu Ticaret Reisliği yapmış olan Seyyid Hafız Mehmed Said’dir. İlk öğrenimini Nasrullah Mektebi’nde aldıktan sonra Merdiyye Medresesine devam ederek Ahmed Hicâbî’den icazet aldı (1882-83). Kastamonu İstinaf Mahkemesi üyeliğinde bulundu. 1896 yılında Hicaz’a gitti. Dönüşünde Halep’e gönderilen teftiş heyetinin içinde yer aldı. 1901 yılında İstanbul’a gitti. Kastamonu valiliği yapmış Abdurrahman Paşa’nın himayesiyle çeşitli mahkemelerde üyelik, başkanlık görevlerinde bulundu. II. Meşrutiyet’in ilânından sonra Kastamonu mebusu olarak Meclis-i Mebusan’a girdi. Bir süre Şûrâ-yı Evkâf başkanlığında da bulundu. Darülfünûn İlahiyat Fakültesinde ve Medresetü’l-Vâizîn’de tefsir ve kelâm dersleri okuttu. İstanbul pâyesi, ikinci rütbe Mecîdî ve üçüncü rütbe Osmânî nişanlarını alan Ahmed Mahir Efendi’ye, ayrıca Sultan V. Mehmed Reşad tarafından da kıymetli bir kürk, ferâce, değerli bir tesbih ve kırmızı mineli saat hediye edilmiştir. TBMM’nin ikinci döneminde de milletvekili olarak görev yaptı. Çeşitli dinî eserleri olan Ahmed Mâhir Efendi 4 Eylül 1925 tarihinde Kastamonu’da vefat etmiştir. Hayatı ve eserleri hakkında geniş bilgi için bk.: İbnülemin Mahmut Kemâl İnâl, Son Asır Türk Şairleri, 3. bs., C. 2, Dergâh Yayınları, İstanbul 1988, s. 897-899. Abdülkerim Abdülkadiroğlu, “Ahmed Mâhir Efendi”, TDV İslâm Ansiklopedisi, C. 2, İstanbul 1989, s. 98; Ömer Mahir Alper, “Ahmed Mâhir Efendi”, Yaşamları ve Yapıtlarıyla Osmanlılar Ansiklopedisi, C. 1, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul 1999, s. 134.
